Unha estrela namorada
De neno
vin unha estrela namorada,
calada
no teito do Ceo,
só con escintileos de amor.
Era do Luceiro,
non do Sol…
Cando ninguén vía
dábanse unha aperta e un beixo,
de día
Eu ben o sabía.
E ás veces,
de noite,
cantáballe á lúa un rousinol
baixo o ceo de estrelas brancas
e azuis…
A Lúa sorríalle
de amor.
No hay comentarios:
Publicar un comentario