A ficción e a poesía son dose, medicinas. O que curan é a ruptura que a realidade provoca na imaxinación.
Feríronme e unha parte moi importante de min fora destruída, esa era a miña realidade, os feitos da miña vida; pero alén dos feitos estaba quen eu podía ser, como me podía sentir, e mentres tivese palabras, imaxes, historias, non estaba perdida.

Jeanette Winterson, Por que ser feliz cando podes ser normal

domingo, 13 de julio de 2014

(Manuel Rivas)

O dente do Sol

Agora xa pasou.
Mira as medosas palabras
como volven, trenqueleantes
ao lobo da boca.
Xa vén Pedro
a baixar as pálpebras
dos nenos do país do río Grande.
A cambio do dente,
o ratiño deixará un tesouro
coa cabeza do rei.
O sangue do pano branco,
esa cereixa brava,
será a primeira letra do teu conto.

No hay comentarios:

Publicar un comentario