Pero por encima do teu ombreiro
dime adeus a túa man que se afasta.
Entón eu conteño a miña man
para que non nos traizoe ela tamén.
E insisto:
estou contigo.
Os innegables títulos do adeus
abandonan entón provisoriamente os seus dereitos.
E as nosas mans se aquietan
nas equidistancias de estar xuntos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario