A ficción e a poesía son dose, medicinas. O que curan é a ruptura que a realidade provoca na imaxinación.
Feríronme e unha parte moi importante de min fora destruída, esa era a miña realidade, os feitos da miña vida; pero alén dos feitos estaba quen eu podía ser, como me podía sentir, e mentres tivese palabras, imaxes, historias, non estaba perdida.

Jeanette Winterson, Por que ser feliz cando podes ser normal

jueves, 23 de enero de 2014

Ana Tortosa

Parecerá que se dorme,
igual que as princesas dos contos.
Non volveremos xogar,
nin quererá máis sol nin máis agarimos.
Non sei onde estará cando se vaia,
pero seguiremos xuntos,
nalgún lugar.
Doutro xeito.

No hay comentarios:

Publicar un comentario